اگرچه بنده حقیر (فریدون میرزایی) شخصاً بعد ازمرگ باورنکردنی مرحوم حسین فرجی تمامی تلاش خود را برای برگزاری مراسمی درشأن نام و آوازه او معطوف کردم اما متأسفانه عدم حضور بزرگان موسیقی لرستان درمراسمات مختلف آن مرحوم باعث شد که هنرمندان لرستان مقابل یک علامت سؤال بزرگ قرار گیرند.
شاید هیچ وقت و به این اندازه به این ترانه مرحوم فرجی فکر نکرده بودم؛آنجا که می گوید:
قد میاکه سرت مینه دلم درده عزیز
اگه مُردِم تو سی مه اشکی نریز
شاید خود سرنوشتش را بهتر از هرکسی می دانست و شاید می دانست که بسیاری از نام بزرگ او هراس دارند و تا او زنده است هر جا نامی از خوانندگان لر به میان آید، همه تحت تأثیر نام حسین قرار خواهندگرفت.
اهالی هنر لرستان حضوری بسیار کمرنگ در مراسم ترحیم و چهلم زنده یاد حسین فرجی داشتند.
حتی بعضی ازاین هنرمندان که خود کانالهای تلگرامی داشتند، زحمت اعلام خبر فوت و یک تسلیت چند کلمه ای را هم به خود ندادند تا به واقع شک کنیم که اصلاً از مرگ حسین ناراحت شده باشند.
حسین فرجی بزرگتر از این حرفها بود و چندین سال دور از هیاهو، عطای هنر را به لقایش بخشیده بود و بعید می دانم جای کسی را در این عرصه تنگ کرده بود که اینچنین با او برخورد کردند.
درجامعه ای که مردم ما عموماً مرده پرست هستند این بار حتی برای پیکر بی جان یک هنرمند هم ارزشی آنچنان قائل نشدند.
این مطلب را نوشتم تا هرکسی که برای کوتاهی خودش دلیلی دارد ارائه کند، هرچند که عدم شرکت درمراسم ترحیم هنرمندی به بزرگی و شهرت حسین فرجی نمی تواند توجیه خاصی داشته باشدکه دریک جمله باید گفت او یکی از چهره های ماندگارموسیقی لرستان وحتی کشور بودکه نام وی هرگز از ذهن مردم از جمله هنردوستان لرستانی فراموش نخواهد شد که غریبانه درقبرستان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
هر سال
یک بار
از لحظه مرگم
بی‌تفاوت گذشته ام
بی آنکه
بفهمم یک روز
در چنین لحظه ای
خواهم مُرد.
بعضی مرگ ها غیرمنتظره است
با اینکه مرگ ، غیرمنتظره نیست.
(مرحوم افشین یداللهی)
عزت الله حسین فرجی که بود وچگونه ازمیان ما رفت!
عزت الله(حسین) فرجی به سال ۱۳۲۹خورشیدی درخرم آباد دیده به جهان گشود درکودکی ذوق و شوق وافری نسبت به موسیقی داشت بطوریکه درسال ۱۳۴۳- ۴۴ برای اجرای برنامه ای که بصورت زنده درروزهای یکشنبه ساعت ۲۰ دربیسیم خرم آباد اجرا می شد درحالیکه دوازده سال بیش نداشت به همراه کمانچه نواز مرحوم استادهمت علی سالم به اجرای ترانهای دایه دایه (سوزه سوزه)پاپی سلیمانیکه جز اولین کارهایش می باشد می پرداخت.
حسین فرجی فعالیت هنری خود را در تهران ازسال ۱۳۴۵در رادیو تهران برنامه فرهنگ ومردم آغاز می کند.
وی درهمان سال به همراه کمانچه روانشاد رامین دربندی اولین اثر اصلی خود را بنام (آه سرد )اجرا می کند ودرسال ۱۳۴۶ـ ۴۷ آن اثربصورت صفحه در می آید که پس از چندی فیروز برنجیان آن را بصورت فارسی اجرا می کند.این هنرمند نامدار وباسابقه از سال ۱۳۴۶در تاتر جامعه باربد ودهقان زیر نظر زنده یاد استاد (اسماعیل مهرتاش ) به مدت دوسال یادگیری آواز ایرانی را آغاز می کند وشخصیت هایی چون استاد (محمدرضا شجریان ،اکبر گلپایگانی ،جمال وفایی و…….آن زمان در محضر استاد مهرتاش به فراگیری ردیف ها ی آواز ی مشغول بود ند.
حسین فرجی درسال ۱۳۴۷اولین صفحه اصلی خود بنام :قطار، را با آهنگسازی فتح الله ریاحی وبا اشعار خسرو هوشمنددر استودیو جامعه باربد با نوازندگی ،عارف ابراهیم پور (ویولن )فیروز برنجیان (ویولن )فرها بشارتی (قانون )مرتضی طاهری (تمبو )یوسف خدابخش (ضرب )منوچهر سلحشور و محمد نوری (ویولن )سیروس صولتی (کنتر باس )وزنده نام حینی (عود )اجرا می کند. همچنین دومین صفحه خود به نام خداحافظ را در سال ۱۴۴۷ باشعر خسرو هوشمند وآهنگ فتح الله ریاحی ضبط می نماید :
زنده یاد فرجی درسال ۱۳۵۱ـ ۶۰ به استخدام کشتیرانی درمی آید وی درسال ۱۳۵۴ برای رادیو دریا آهنگی به نام :دریا کنار را با شعر خانم پریوش و آهنگ فتح الله ریاحی با اجرای زنده یادان منوچهر نوذری وزنده نام علی تابش اجرا می کند. همچنین سال ۱۳۵۵در برنامه راه شب آهنگی با نام راه شب رابا شعر و آهنگ پرویز پرویزیان اجرا می کند.
فرجی یکی از شاهکارهای خود را درسال ۱۳۵۷بنام شو سال (شب سالگرد )که با حال و هوای آن سالها عجین بود اجرا می کندکه باعث شهرت بیشتر این هنرمند می گردد واورا دربین مردم مطرح می کند وبه عنوان چهره ایی محبوب در می آورد وبا این ترانه در کشور معروف می شود. حسین فرجی در سال ۱۳۵۸موفق به اخذ دیپلم در رشته تجربی می گردداین هنرمند لرستانی برای شناساندن موسیقی لری به کشورهایی مانندمصر ۱۳۵۳،کویت ۱۳۵۴ ، انگلیس ۱۳۵۶، آمریکا ۱۳۵۷،ترکیه ۱۳۶۴و۷۱ سفر کرده و به اجرای موسیقی محلی لری پرداخته است.
وی از سال ۱۳۶۴به استخدام اداره برق تهران در آمد و در تیرماه۱۳۸۹بازنشسته شد
حسین فرجی آثار موسیقیایی لری و فارسی بسیاری در کارنامه هنری خود دارد از جمله می شود به ترانه های ماندگاری چون آه سرد سال ۱۳۴۶با ضبط مجدددرسال۱۳۷۰، کرمی ،سال۱۳۴۶باشعروآهنگ جاویدنام همتعلی سالم ، قطار،سال۱۳۴۶باشعرخسروهوشمند وآهنگسازی فتح الله ریاحی ، شاصنم سال۱۳۵۱باشعروآهنگ سازی صمدنوریان ، جعفرنی زن ،سال۱۳۵۱-۵۲ باشعروآهنگ درویش مصطفی جاویدان ، کینه ،سال۱۳۵۱- ۵۲ باشعرو آهنگ صمدنوریان، بهار نو ،سال ۱۳۵۴ـ ۵۵ باشعر هما میرافشار وآهنگسازی عباس شاهپوری، دقیقه ،سال ۱۳۵۶باشعر زنده نام تورج نگهبان وآهنگسازی فتح الله ریاحی، شیپورچی ،سال۱۳۵۷ با شعر و آهنگ خودش. (حسین فرجی )، شوسال ،سال ۱۳۵۷با شعر و آهنگ خودش و همکاری فرج علیپور،گل شادی ،سال ۱۳۵۷با شعر و آهنگ خودش (حسین فرجی )،یاد آن روزها سال ۱۳۵۷ با شعر و آهنگ خودش اشاره کرد، حسین فرجی پس از انقلاب ۳۲ آهنگ وترانه اجرا نمود وهمچنین ۴کاست بنامهای گل شادی ،درسال۱۳۷۰-۷۱ باشعر وآهنگ خودش، ستاره ،درسال۱۳۷۲براساس ملودیهای کردی، هی نار ،درسال ۱۳۷۳ ،سنگ خارا ،درسال ۱۳۷۸که شعر و آهنگ این اثر از ساخته های خودشان می باشد را برای علاقمندان موسیقی به ارمغان آورده است.
حسین فرجی در سالهای آخر عمرش ، زندگی خودش را در آپارتمانی در چهار راه شهران، تهران سپری می کرد و در همان آپارتمان ، بر اثر سکته زندگی را لبیک گفت.
روحش شاد و نامش جاودانه باد.
نویسنده: فریدون میرزایی ازاساتید موسیقی لرستان
خداوند روح ان استاد بزرگوار رو قرین رحمتش کنه
و سپاس بیکران از استاد میرزایی عزیز که یاد و خاطره این استاد بزرگوار رو زنده نگهداشتن
سپاس